Gold Beach-Arromanches

Gold Beach-Arromanches

dinsdag 15 september 2020

Dag 6: 'Pointe du Hoc', Utah Beach en Sainte Mère Eglise.

Naar Point du Hoc en Utah Beach.
De vorige dagen hebben we 4 landingsplaatsen bezocht, v.r.n.l.: Sword (Britten), Juno (Canadezen), Gold (Britten) en Omaha Beach (Amerikanen). Er zijn nog 2 zeer strategische plaatsen over, nl. Pointe du Hoc en Utah Beach. Deze laatste ligt in het departement Manche. Als eerste punt staat het bezoek aan 'Pointe du Hoc' op ons programma. Als laatste mag ook het dorpje Sainte-Mère-Eglise niet ontbreken.
Pointe du Hoc
Pointe du Hoc
Pointe du Hoc
Pointe du Hoc is een locatie op een klif die zich op een rots bevindt tussen Omaha en Utah Beach bij Cricqueville-en-Bessin. Aan de voet ervan bevindt zich een smal keienstrand van een tiental meter breed, waarna Pointe du Hoc 30 meter boven de zee uitsteekt.
Pointe du Hoc.
La pointe du Hoc
La Pointe du Hoc was een versterkt gebied waarop de Duitsers zich hadden verschanst en die ze als een van hun uitvalsbasissen gebruikten. Met zware en grote kanonnen beschoten ze de Amerikanen.
Diepe kraters ontstaan door ontplofte bommen.
De dag voor D-Day was Pointe du Hoc al erg beschadigd geraakt door aanvallen van de Amerikaanse marine. Maar het was van groot belang voor de Amerikanen om de strategische plek helemaal in te nemen. De soldaten moesten de 30 meter hoge steile klif beklimmen. Met behulp van touwladders en met mortieren omhoog geschoten enterhaken met touwen slaagden de mannen erin tegen de kliffen op te klimmen, de Duitsers uit te schakelen en een strategische positie in te nemen. 
Kanonnen om de geallieerden te beschieten.
Men ontdekte echter dat de kanonnen uit de bunkers weggehaald waren en 7 km landinwaarts verplaatst waren. Er zijn nog een aantal diepe kraters die door ontplofte bommen ontstaan zijn. De lastigste periode kwam na de aanval op de klif. De groep bleef twee dagen geïsoleerd en moest verschillende Duitse tegenaanvallen afslaan om de positie onder controle te houden. In de ochtend van 7 juni bedroeg het aantal inzetbare manschappen 90 tot 100 man waarvan velen lichtgewond waren. Opgesloten tussen de bunkerresten hadden ze geen voedsel meer en zaten ze krap in hun munitie. Later die dag arriveerden uiteindelijk enkele versterkingen en konden de Duitsers definitief worden teruggedrongen.

Utah Beach - Amerikaanse sector.
Utah Beach was de codenaam van de meest westelijke van de stranden die waren uitgekozen om te gebruiken tijdens de landing in Normandië. Utah Beach is gelegen aan de oostkust van het schiereiland Cotentin in het department Manche. Het strand was toegewezen aan de Amerikaanse 4e Infanteriedivisie onder leiding van brigadegeneraal Theodore Roosevelt jr., de zoon van de oud-president Theodore Roosevelt.
Beelden van Amerikaanse troepen bij de landing op Utah Beach.


Op het strand van Utah Beach.
Op Utah Beach.

Higgins LCVP.

Higgins Boat de LCVP.
Bij de landing werden deze Landing Craft Verhicle Personel vaartuigen gebruikt, gemaakt door Higgins Industries in New Orleans. Hiermede konden er 36 militairen, 4 bemanningsleden, twee machinegeweren aan een snelheid van 12 knopen vervoerd worden. 1.089 van deze LCVP werden tijdens de landing gebruikt. 
Op het einde van D-Day waren op Utah Beach ongeveer 20.000 manschappen en 1.700 voertuigen geland met ongeveer 700 doden en gewonden aan geallieerde zijde. Utah Beach was het strand met de minste verliezen. Op het andere Amerikaanse landingsstrand, Omaha Beach, waren de verliezen dramatisch. Van de eerste landingsgolf werd 50% uitgeschakeld.
Op Utah Beach is er nog een museum waarin het verhaal verteld wordt, van de gebeurtenissen en met een Amerikaanse bommenwerper B-26 tentoongesteld in een hangar. We zijn eigenlijk een beetje verzadigd door de vele museums en historische belevingen. Iets verder is er nog een locatie waar herinneringen aan de Franse deelname nog te bekijken zijn.


Uitzicht op het strand van Utah Beach waar het drama zich voltrok.

Het is een fijn zandstrand, en er staan enkele pantservoertuigen die door de Fransen gebruikt werden tijdens de invasie.

Sainte-Mère-Eglise
Dit dorpje is wereldberoemd geworden vanwege de Amerikaanse paratrooper John Steele. Tijdens de invasie bleef hij met zijn parachute aan de kerktoren van Sainte-Mère-Eglise bleef hangen. Zeer vroeg in de ochtend werden de paratroopers foutief gedropt boven het dorpje. Ze waren een gemakkelijk doelwit, het was volle maan. John Steele deed alsof hij dood was en hing twee uur bewegingloos aan de kerktoren maar werd opgemerkt door een Duitse soldaat. Deze schoot hem in de voet, maar John Steele overleefde het incident. Vandaag hangt er ter gedachtenis een pop van een parachutist aan de klokkentoren.
Pop aan de kerktoren waar John Steele terecht kwam.
Kerk waar de pop nog steeds hangt aan de toren.
Saint-Mère-Eglise staat bekend als het eerste stadje dat door de geallieerden werd bevrijd. Pop hangt nog aan de toren.

Barfleur: pittoresk vissersdorp..
Na al de voorbije oorlogsherinneringen, tijd om even iets anders te bezoeken. In het noorden van de Manche ligt er Barfleur. Dit stadje is opgenomen in de lijst van 'Les plux beaux villages de France'.  We zijn eens gaan verifiëren of dit terecht is. Het is een havenstadje uit de middeleeuwen. Op de toeristische documentatie ziet het er een gezellig en leuk havenstadje uit. Maar toen we daar toekwamen was het er maar een slijkboel waarop de bootjes in vastlagen. 
Bootjes liggen vast in het slijk.
Het is eb en dus laag water. Op deze plaats is er een groot getijdeverschil. Het verschil tussen eb en vloed is vrij groot. Bij laag water loopt het huidige haventje bijna helemaal leeg zodat de bootjes droogvallen. Op een terras nog even genieten van het uitzicht vooraleer naar onze logiesplaats te rijden.

Logies te La Feullie.
We hebben een kamer gereserveerd in de chambre d'hôte: Le Tertre. We krijgen een ruime kamer + ruime badkamer (Hortensia kamer) op het gelijkvloers. Er zijn 5 kamers voor gasten. 
Chambre d'hôtes Le Tertre te Le Feuillie.
Chambre d'hôtes te La Feuillie in het departement La Manche.
De table d'hôtes was volledig coronaproof georganiseerd. Ruime afstand tussen de stoelen. Een zeer uitgebreide smakelijke maaltijd. Dit is een plaats waar we hopelijk terug kunnen komen.
Table d'hôtes, met voldoende afstand tussen de 10 gasten.
Bij het avondeten in de chambre d'hôtes Le Tertre te La Feuillie
La Feuillie in de Cotentin, department La Manche, één van de departementen in de regio Normandië. De Cotentin is het schiereiland dat het departement La Manche uitmaakt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Dag 7: Normandie - Thuis

Van La Feuillie naar Schoten. Het zijn schitterende dagen geweest. Prachtig mooi weder. Geen wolkje aan de hemel te bespeuren. Rustige omgev...